โรบิน คาร์ฮาร์ต-แฮร์ริสและกาย กูดวินเขียนว่าคำว่าไซเคเดลิกเหมาะกว่ายาหลอนประสาทในการอธิบายประสาทหลอนแบบคลาสสิก เนื่องจากคำว่ายาหลอนประสาท "เน้นเนื้อหาที่ทำให้เข้าใจผิดเกี่ยวกับคุณสมบัติการทำให้เกิดประสาทหลอนของสารประกอบเหล่านี้" ยาหลอนประสาท บางชนิดเป็นยาสำหรับนักออกแบบเช่น ยาใน กลุ่ม 2Cและ25-NB (NBOMe) ยาดีไซเนอร์เป็นยาที่มีโครงสร้างหรือหน้าที่คล้ายคลึงของสารควบคุม (หลอนประสาทหรืออื่นๆ) ที่ได้รับการออกแบบให้เลียนแบบผลทางเภสัชวิทยาของยาต้นแบบ ในขณะเดียวกันก็หลีกเลี่ยงการถูกจัดประเภทว่าผิดกฎหมาย (โดยระบุเป็นการวิจัย สารเคมี ) และ/หรือ หลีกเลี่ยงการตรวจพบในการทดสอบยามาตรฐาน แม้จะมีความพยายามหลายครั้งที่เริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 19 และ 20 เพื่อกำหนด โครงสร้าง ปรากฏการณ์วิทยา ทั่วไป (เช่น รูปแบบของประสบการณ์) ที่เกิดจากประสาทหลอนแบบคลาสสิก แต่ก็ยังไม่มีอนุกรมวิธานที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล