ในเม็กซิโกประธานาธิบดี Felipe Calderón Hinojosa ได้สร้างโครงการเพื่อสังคมชื่อ "Programa de Estancias Infantiles" ซึ่งมีพื้นที่รับเลี้ยงเด็กมากกว่า 8,000 แห่งสำหรับเด็กอายุระหว่าง 1 ถึง 3.11 ปี โครงการนี้ให้เงินอุดหนุนมารดาที่ทำงานและเรียนหนังสือ รวมทั้งบิดาเลี้ยงเดี่ยวในสถานการณ์ที่เปราะบาง ประสบความสำเร็จอย่างมากโดยมีเด็กมากกว่า 125,000 คนทั่วประเทศ สิ่งนี้ถูกควบคุมโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคม (Secretaría de Desarrollo Social) การเลี้ยงเด็ก เพิ่มขึ้นในเม็กซิโกเนื่องจากความสนใจที่เพิ่มขึ้นในหมู่ประชาชนและผลกระทบที่มีต่อรัฐบาล นี่เป็นเพราะการเพิ่มขึ้นของเขตเมืองในประเทศกำลังพัฒนาและความจำเป็นในการติดตามการพัฒนาเศรษฐกิจ มีบริการดูแลเด็กมากมายอยู่เสมอ แต่เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูง ส่วนใหญ่จึงไม่พร้อมให้บริการสำหรับครอบครัวที่มีรายได้น้อย การดูแลเด็กกลายเป็นหัวข้อสนทนาที่ร้อนแรงเมื่อมีผู้หญิงเข้าร่วมในทีมงานมากขึ้นและการถกเถียงกันว่าสิ่งนี้จะส่งผลต่อการเลี้ยงดูเด็กอย่างไร หัวข้อถกเถียงอีกประเด็นหนึ่งคือผู้หญิงจะจ่ายค่าบริการที่มีราคาแพงเหล่านี้ได้อย่างไรในขณะที่ทำงานค่าแรงขั้นต่ำหรือมีเวลาจำกัดในการทำงาน ดังนั้นแนวคิดเรื่องเงินอุดหนุนจึงเกิดขึ้น โดยเฉพาะเรื่องเด็ก หัวข้อเรื่อง "เด็กเร่ร่อน" เด็กควรเติบโตอย่างไรและที่ไหน เป็นที่ถกเถียงกัน และควรอนุญาตให้ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของถนนแทนที่จะเป็นบ้านใดบ้านหนึ่งหรือไม่ ประเด็นนี้เป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก เพราะไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อเด็กเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชุมชนที่เด็กอาศัยอยู่ด้วย เนื่องจากเด็กมักจะหาพื้นที่สาธารณะเพื่อหาที่พักพิง อาหาร และที่เล่น การดูแลเด็กโดยทั่วไปแบ่งออกเป็นสามประเภททั่วไป เช่น สถาบันของรัฐ องค์กรทางศาสนา และหน่วยงานอิสระ (เช่น เอ็นจีโอ) ทั้งหมดนี้มีวัตถุประสงค์เดียวกันคือ "การกักกัน วิธีรักษาบิดา และการศึกษาข้างถนน"