นักประวัติศาสตร์ปัญญาชน เอ.เจ. คาร์ไลล์ ให้ความเห็นเกี่ยวกับข้อความนี้ว่า "อาจมีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าคำพูดของนักบุญเปาโลบ่งบอกถึงแนวคิดบางอย่างที่คล้ายคลึงกับ "กฎธรรมชาติ" ในซิเซโร กฎที่เขียนขึ้นในใจของมนุษย์ เป็นที่ยอมรับโดยเหตุผลของมนุษย์ เป็นกฎที่แตกต่างจาก กฎเชิงบวกของรัฐใด ๆ หรือจากสิ่งที่นักบุญเปาโลยอมรับว่าเป็นกฎที่เปิดเผยของพระเจ้าในแง่นี้ ถ้อยคำของนักบุญเปาโลจึงถูกนำไปใช้โดยบรรพบุรุษแห่งศตวรรษที่สี่และห้า เช่น นักบุญฮิลลารีแห่งปัวตีเยนักบุญแอมโบรสและนักบุญออกัสตินและดูเหมือนไม่มีเหตุผลที่จะสงสัยในความถูกต้องของการตีความของพวกเขา” เนื่องจากมีต้นกำเนิดในพันธสัญญาเดิมบรรพบุรุษของศาสนจักรยุค แรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในตะวันตกจึงเห็น กฎของธรรมชาติ เป็นส่วนหนึ่งของรากฐานตามธรรมชาติของศาสนาคริสต์ สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือออกัสตินแห่งฮิปโปผู้เปรียบเทียบกฎธรรมชาติกับสภาวะก่อนวัยอันควร ของมนุษยชาติ ด้วยเหตุนี้ ชีวิตตามธรรมชาติของมนุษย์ที่ไม่ขาดตอนจึงเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป และบุคคลจำเป็นต้องแสวงหาการรักษาและความรอดโดยผ่านกฎแห่งสวรรค์และพระคุณของพระเยซูคริสต์ แทน. ออกัสตินยังเป็นคนกลุ่มแรก ๆ ที่ตรวจสอบความชอบธรรมของกฎหมายของมนุษย์ และพยายามกำหนดขอบเขตของกฎหมายและสิทธิใดที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติโดยอาศัยสติปัญญาและมโนธรรม แทนที่จะถูกกำหนดโดยพลการโดยปุถุชน และหากผู้คนถูกบังคับให้เชื่อฟัง กฎหมายที่ไม่ยุติธรรม