เนื่องจากโลกถูกหลอมละลายเมื่อมันก่อตัวขึ้นทองคำเกือบทั้งหมดที่มีอยู่ในโลกยุคแรกจึงอาจจมลงสู่แกนกลางของดาวเคราะห์ ดังนั้น ทองคำส่วนใหญ่ที่อยู่ในเปลือกโลกและชั้นเนื้อ โลก จึงมีรูปแบบหนึ่งที่คิดว่าถูกส่งมายังโลกในภายหลัง โดยการชนของดาวเคราะห์น้อยระหว่างการทิ้งระเบิดอย่างหนักในช่วงปลายเมื่อประมาณ 4 พันล้านปีก่อน ทองคำที่มนุษย์สามารถเข้าถึงได้ในกรณีหนึ่งเกี่ยวข้องกับผลกระทบของดาวเคราะห์น้อยโดยเฉพาะ ดาวเคราะห์น้อยที่ก่อตัวโครงสร้างผลกระทบ Vredefortเมื่อ 2.020 พันล้านปีก่อนมักให้เครดิตกับการกำเนิดแอ่งน้ำ Witwatersrandในแอฟริกาใต้ซึ่งมีทองคำสะสมมากที่สุดในโลก อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้ถูกตั้งคำถาม หิน Witwatersrandที่มีทองคำถูกวางลงระหว่าง 700 ถึง 950 ล้านปีก่อนที่ Vredefort จะชน หินที่มี ทองคำ เหล่านี้ยังถูกปกคลุมด้วยชั้นหนาของ Ventersdorp lavas และTransvaal Supergroupของหินก่อนที่อุกกาบาตจะพุ่งชน ดังนั้นทองคำจึงไปไม่ถึงดาวเคราะห์น้อย/อุกกาบาตจริงๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ Vredefort ประสบผลสำเร็จคือการบิดเบือนแอ่งน้ำ Witwatersrandในลักษณะที่หินที่มีทองคำถูกนำมาสู่พื้นผิวที่ถูกกัดเซาะ ในปัจจุบัน ในJohannesburgบนWitwatersrandซึ่งอยู่ภายในขอบของเดิม 300 กม. (190 ไมล์) ) หลุมอุกกาบาตขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางที่เกิดจากการชนของดาวตก การค้นพบเงินฝากในปี 1886 ทำให้เกิดยุคตื่นทอง Witwatersrand ทองคำประมาณ 22% ของทั้งหมดที่มีอยู่ในปัจจุบันบนโลกถูกสกัดมาจากหิน Witwatersrand เหล่านี้