ด้วยความช่วยเหลือจากการแบ่งงานและการวางแผนของรัฐบาลกลาง อารยธรรมได้พัฒนาลักษณะทางวัฒนธรรมที่หลากหลายอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งรวมถึงศาสนา ที่จัดตั้งขึ้น การพัฒนาทางศิลปะ และความก้าวหน้าใหม่ๆ ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี นับไม่ถ้วน ตลอดประวัติศาสตร์ อารยธรรมที่ประสบความสำเร็จได้แพร่ขยาย ยึดครองดินแดนมากขึ้นเรื่อยๆ และหลอมรวมผู้คนที่ไร้ อารยธรรม ก่อนหน้านี้มากขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตาม บางเผ่าหรือบางคนยังคงไร้อารยธรรมมาจนถึงทุกวันนี้ วัฒนธรรมเหล่านี้ถูกเรียกโดย " ดั้งเดิม " ซึ่งเป็นคำที่ผู้อื่นมองว่าเป็นการดูหมิ่น "ยุคดึกดำบรรพ์" มีความหมายในทางใดทางหนึ่งว่าวัฒนธรรมเป็น "ครั้งแรก" (ละติน = พรีมัส ) ซึ่งไม่มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่รุ่งอรุณของมนุษยชาติ แม้ว่าสิ่งนี้จะได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นความจริงก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากวัฒนธรรมทั้งหมดในปัจจุบันล้วนเป็นวัฒนธรรมร่วมสมัย ดังนั้นสิ่งที่เรียกว่าวัฒนธรรมดั้งเดิมในปัจจุบันจึงไม่มีทางเกิดขึ้นมาก่อนกับวัฒนธรรมที่เราถือว่ามีอารยะ ปัจจุบัน นักมานุษยวิทยาใช้คำว่า " ผู้ไม่รู้หนังสือ " เพื่ออธิบายชนชาติเหล่านี้