จอห์น วัตคินส์ หัวหน้าสวนของอิงลิช เฮอริเทจ กล่าวว่า ขนาดของทุ่งหญ้าที่สูญเสียไปทั่วทั้งสหราชอาณาจักรนั้นน่าตกใจ ตัวเลขที่น่าตกใจอย่างหนึ่งคือ 97% ของทุ่งหญ้าที่เคยบันทึกไว้ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ได้สูญหายไปในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 เขากล่าว สโตนเฮนจ์  นั่นไม่ใช่แค่หายนะทางชีววิทยา แต่เป็นหายนะทางวัฒนธรรมด้วยการสูญเสียทุ่งหญ้าของประเทศส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการทำฟาร์มสมัยใหม่หลังสงคราม  ทุ่งหญ้ารอบ ๆ อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับการจัดการมรดกของอังกฤษมักถูก จัดตั้งเป็นเทศบาล วัตคินส์กล่าว ทำให้ความหลากหลายทางพฤกษศาสตร์ที่คนรุ่นก่อน ๆ ชื่นชอบลดน้อยลง