ในปี 1860 Paul Broca แพทย์ชาวฝรั่งเศส ได้ตั้งทฤษฎีว่าการถนัดซ้าย-ขวา เกิดจากการที่สมองทั้ง 2 ซีกทำหน้าที่แตกต่างกัน คนที่ถนัดมือขวา สมองซีกซ้ายจะคอยควบคุมร่างกายซีกขวาได้ดีกว่า และยังผลให้คนเหล่านั้นมีความถนัดทางภาษามากกว่าคนที่ถนัดซ้าย ข้อเสนอนี้ยังถูกพูดถึงอยู่บ่อยครั้งมาจนถึงปัจจุบัน เพื่อใช้อธิบายความสามารถที่แตกต่างกันของมนุษย์ ที่อาจสัมพันธ์กับการทำงานของสมองทั้ง 2 ซีก ทั้งที่มีนักวิจัยคนอื่นแย้งว่า สมองซีกซ้ายของผู้ที่ถนัดซ้ายถนัดด้านภาษาไม่ต่างอะไรกับคนทั่วไปที่ถนัดขวา ทฤษฎีนี้จึงขาดความน่าเชื่อถือไป ความเป็นไปได้ต่อมา นักวิทยาศาสตร์นำเรื่องของยีนของสิ่งมีชีวิตมาตั้งเป็นสมมติฐานในการทดลอง เรารู้กันว่ายีนเป็นสิ่งที่เก็บลักษณะทางพันธุกรรมไว้ เพื่อถ่ายทอดจากผู้ที่มีสายเลือดเดียวกันจากรุ่นสู่รุ่น แน่นอนว่ามนุษย์เราเกิดขึ้นมาจากการปฏิสนธิระหว่างอสุจิของบิดา และไข่ของมารดา นั่นเท่ากับว่าผู้เป็นลูก จะได้รับการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมจากพ่อและแม่อย่างเท่า ๆ กัน ทฤษฎีนี้อธิบายว่า การที่มนุษย์ถนัดซ้ายหรือถนัดขวา เป็นหนึ่งในมรดกที่บรรพบุรุษส่งต่อมาทางพันธุกรรม แบบยีนเด่น-ยีนด้อย ที่ควบคุมความถนัด มือ ของมนุษย์ ทฤษฎีนี้ตั้งข้อสังเกตว่า ยีนที่ควบคุมการถนัดซ้ายคือยีน C และยีนที่ควบคุมการถนัดขวาคือยีน D โดยยีน D นั้นกระจายตัวอยู่ในประชากรมนุษย์มากกว่า