ในการทำความเข้าใจชาติพันธุ์เมื่อพยายามทำความเข้าใจธรรมชาติของชาติพันธุ์ในฐานะปัจจัยหนึ่งในชีวิตมนุษย์และสังคม ดังที่Jonathan M. Hallตั้งข้อสังเกต สงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นจุดเปลี่ยนในการศึกษาชาติพันธุ์ ผลที่ตามมาของการเหยียด เชื้อชาติ ของนาซีขัดขวางการตีความกลุ่มชาติพันธุ์และเชื้อชาติ กลุ่มชาติพันธุ์ถูกกำหนดให้เป็นหน่วยงานทางสังคมมากกว่าหน่วยงานทางชีวภาพ ความสอดคล้องกันของพวกเขาเกิดจากตำนานร่วมกัน การสืบเชื้อสาย เครือญาติ สถานที่กำเนิด ภาษา ศาสนา ขนบธรรมเนียม และลักษณะประจำชาติ ดังนั้น กลุ่มชาติพันธุ์จึงถูกมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนมากกว่าที่จะคงที่ สร้างขึ้นด้วยวิธีปฏิบัติเชิงวาทกรรมมากกว่าเขียนไว้ในยีนตัวอย่างของแนวทางต่างๆ ได้แก่ ลัทธิดั้งเดิม, ลัทธิจำเป็น, ลัทธิยืนต้น, ลัทธิคอนสตรัคติวิสต์, ลัทธิสมัยใหม่ และลัทธิเครื่องดนตรีลัทธิดั้งเดิม " (Primordialism) ถือได้ว่าชาติพันธุ์มีอยู่ตลอดเวลาในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และกลุ่มชาติพันธุ์สมัยใหม่มีความต่อเนื่องทางประวัติศาสตร์ในอดีตอันไกลโพ้น สำหรับพวกเขาแล้ว แนวคิดเรื่องชาติพันธุ์นั้นเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับแนวคิดของชาติต่างๆ และมีรากฐานมาจากความเข้าใจก่อนยุคเวเบอร์เกี่ยวกับมนุษยชาติว่าถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มที่มีอยู่แต่ดั้งเดิมซึ่งมีรากฐานมาจากเครือญาติและมรดกทางชีววิทยา